තරඟය

ඉස්සර කාලයක කෝමුර් කියල රාජධානියක කාසීර් කියල රජතුමෙක් හිටියා.මේ රජතුමාගේ මාලිගාව තිබුනේ නගරයෙන් පොඩ්ඩක් ඈතකට වෙන්න ගල් පර්වතයක් පාමුල තිබුණි බලකොටුවක් මැද.ඉතින් මේ රජතුමා දැන් ටිකක් වයසයි.ඔහු දවසක් උදෑසනක මාලිගාවේ 11 වෙනි තට්ටුවේ තිබුණු තමන්ගේ සිරි යහන් ගබඩාවේ ඉඳල ජනේලෙන් ඈත පේන නගරය දිහා බලාගෙන බර කල්පනාවක යෙදිලා හිටියා.


+ + +


එදා උදේ නගරයට පණිවිඩ කාරයෙක් ආව.ඇවිල්ල දිග ලෝගු ඇඳගෙන හිටපු රැස් කකා මිනිස්සු හිටපු මාකට් එකට ඇවිල්ල මෙහෙම කිව්වා.


''කොමුර් වැසියනි.මේ රජතුමාගේ පණිවිඩයට සවන් දෙන්න.
අපේ කාරුණික සහ නුවණැති පාලක කාසීර් රජතුමා ඔබ සියලුදෙනා වෙනුවෙන් තෑග්ගක් දීමට කල්පනා කර ඇත.

හෙට දිනයේදී රාජ භෝජනයක් වන 'කම්ශිර්' නම් මිහිරැති කැවිල්ල නගරයේ සියලුම පුරවැසියන් සඳහා ලබාදීමට එතුමා නියෝග කර ඇත.
හෙට උදෑසන හිරු එලිය වැටෙන මොහොතේ සිට මේ කැවිල්ල සියලු නගරවාසීන් එක අයෙකුට එක බැගින් බෙදාදීම ඇරඹෙනවා ඇත.
මුලින්ම එන අයට ලොකු කැවිලිත් පසුව එන අයට එන්න එන්නම කුඩාවන කැවිලි ලැබෙන බැවින් කරුණාකර උදෑසනම පැමිණ පෝලිමේ හිඳින්න.ස්තුතියි.''


හැමෝම රජතුමාගේ පණිවිඩයක් කිව්ව නිසා සැලකිල්ලෙන් අහන් හිටියා.ඇත්තෙන්ම මේ කම්ශිර් කියන කැවිල්ල හදන්නේ මාලිගාවේ කුස්සියේ විතරමයි.මේක ගොඩක් රසවත් කියල නගර වැසියෝ අහල තිබ්බට මේක රහ බලපු එක්කෙනෙක් නගරයේ හිටියේ නැහැ.ඉතින් දැන් හැමෝටම ගොඩක් සතුටුයි.එදා නගර වැසියෝ ඔක්කොම වගේ කලින් නිදාගන්න ගියේ උදේම නැගිටලා මේ කැවිල්ල ගන්න පෝලිමට එන්න හිතාගෙන.


+ + +


ඉර පායන්නත් කලින්ම එක්කෙනා දෙන්න පෝලිමට ඇවිල්ල රාජ මාලිගාවේ ගේට්ටුව ඉස්සරහ පෝලිමක් හදාගන්න පටන් ගත්තා.ඉර පායන්න කිට්ටු වෙලා අහස රතු පාට වීගෙන එනකොට මේ පෝලිම සෑහෙන්න දික් වෙලා තිබුනා.මේ පෝලිමේ හිටියා බාල,මහලු,තරුණ පිරිමි සහ ගැහැණු සෑහෙන පිරිසක්.නගරයේ ඉන්න අයගෙන් ඇවිදින්න පුළුවන් කමක් තිබ්බ හැමෝම මෙතනට රැස් වෙලා හිටියා.ඉතින් ඉර පායන්න පටන් ගත්තට පස්සේ රාජ මාලිගාවේ ලොකු ගේට්ටුව ඇරිලා මේ කම්ශිර් රස කැවිල්ල පුරවපු කරත්ත එලියට එන්න පටන් ගත්තා.


මුලින්ම මේ රසකැවිල්ල ගන්න පුළුවන් වුණේ නාසීර් කියල අවුරුදු 10ක කොලු ගැටයෙක්ට.ඔහුට හම්බුනේ පිඟානක් තරම් ලොකු රසකැවිල්ලක්.ඉතින් මෙහෙම එක එක්කෙනා තමන්ට හිමි කැවිල්ල අරන් යනකොට දැක්ක දෙයක් තමයි මේ රසකැවිල්ල එන්න එන්නම කුඩා වෙන බව.සමහර විට පෝලිමේ අන්තිම හරියට යනකොට එතන ඉන්න අයට ලැබෙන්නේ පොඩි පිරිසියක් තරම් ලොකු කැවිල්ලක් වෙන්න පුළුවන්.
මෙන්න මේ වැඩේ යනකොට තමා ජානුන් කියන තරුණයා පෝලිමට ආවේ.පෝලිමේ ඉස්සරහම හිටපු කට්ටිය ඔහුට හිනාවෙන්න ගත්ත.මොකද ඔවුන් දන්නවා ජානුන්ට ලැබෙන්න යන්නේ පොඩිම පොඩි රසකැවිල්ලක් කියල.'කම්මැලියෙක්,පල් මෝඩයෙක්' ඔවුන් එකෙනෙකාට කොඳුරාගත්ත.නමුත් මේ කවුරුත් දැනගෙන හිටියේ නැති කාරණාව තමා ජානුන් උදේම නැගිටලා ලිඳෙන් වතුර ඇදල,තමන්ගේ අසනීප වෙලා හිටපු අම්මට ඒ වතුර නාන්න උණු කරලා ලැස්ති කලාට පස්සේ මේ පෝලිමට ආව බව.ඉතින් ජානුන් පෝලිමේ අන්තිමට ගිහින් හිටගත්තා.


ඔහොම ටිකක් වෙලා යද්දී එක දුවිලි වැදුණු දිග ලෝගුවක් ඇඳගත්ත වකුටු වුනු මහල්ලෙක් ඇවිල්ල පෝලිමේ ඉස්සරහ හිටපු කිපදෙනෙක්ගෙන් ඇහුව එයා ගොඩක් වයසක නිසා පෝලිමට එකතු වෙන්න දෙනවද කියල.නමුත් කවුරුත් කැමති වුනේ නැහැ.මෙහෙම තැනක් හොයාගෙන හොයාගෙන ආවට කවුරුවත් ඔහුට අවස්තාවක් දෙන්නේ නැහැ කියල තේරුණු නිසා වකුටු මහල්ලා කොඳුර කොඳුරා ඇවිත් පෝලිමේ ජානුන්ට පිටිපස්සෙන් හිටගත්තා.ඔහුව දැකල ගොඩක් අනුකම්පාවක් හිතුනු ජානුන් ඔහුට තමන් හිටපු තැනට එන්න දීලා වකුටු මහල්ලාට පස්සෙන් හිටගත්තා.


දවල් ඉර මුදුන් වෙන්න කිට්ටු වෙනකොට තමා මහල්ලා සහ ජානුන්ට රසකැවිලි කරත්ත ගාවට යන්න පුළුවන් වුනේ.ඉතින් ඔවුන්ට ලැබුනේ පොඩි පිරිසි බාගයක් තරම් ලොකු රසකැවිලි.ජානුන් තමන්ගේ අම්මටත් එකක් ඉල්ලුවා.ඒත් රාජ පුරුෂයෝ කිව්වේ රසකැවිලි දෙන්නේ පෝලිමේ එන අයට විතරයි කියල.සුසුමක් හෙලපු ජානුන් තමන්ගේ රසකැවිල්ල ඔතල ලෝගුව අස්සෙන් දාගත්ත.ඊට පස්සේ ගෙදර ගියා.

ජානුන්ගේ අම්මට ටිකක් හොද වෙලා තිබ්බ.ඇය ඇදෙන් නැගිටලා දහවලට උයන්න ලැස්ති වෙමින් හිටියේ.ඉතින් ජානුන් තමන් ඉතුරු කරගත්ත කම්ශිර් කෑල්ල අම්මට දුන්න.අම්ම ඇහුවේ මුලින්ම 'එතකොට පුතාට?' කියලයි.


ජානුන් අම්මට බොරුවක් කිව්වා 'මම එතනදීම මගේ කොටස කෑවා අම්මේ... පුදුම රසක් තිබ්බේ.' කියල.
මේ අතර ඔවුන්ගේ දොරෙන් සද්දයක් එන්න ගත්ත.කවුරුහරි කොටුවකින් තට්ටු කරනවා වගේ.
'ටොක්,ටොක්.ටොක්'


ජානුන් දොර ඇරලා බැලුව.තට්ටු කරලා තියෙන්නේ ඔහු විසින් ඉඩ ලබා දුන්නු වකුටු මහල්ලා.ඔහුගේ හැරමිටියෙන්.මහල්ලා ඉතින් මෙහෙම කිව්වා.

'ජානුන්.නුඹ මට ඉඩ දීලා,පැය ගණනක් ඉඳල ගත්ත රස කැවිල්ල ගෙදර ඇවිත් අම්මට දුන්න නේද කිසිම කණගාටුවක් හෝ පසුතැවීමක් නැතුවම?'

මේක අහපු ජානුන්ගේ අම්ම දොස් කිව්වා ජානුන්ට.ඇයට බොරු කිව්වා කියල නැත්තන් ජානුන්ට කොටසක් දෙන්න තිබ්බ නිසා.

ඒත් අර වකුටු මහල්ලා හිනා වෙලා මෙහෙම කිව්වා.හිතාගන්න බැරි තරම් ප්‍රතාපවත් හඬකින්

'ජානුන්..සුභ පැතුම්.නුඹ තරඟය ජයග්‍රහණය කළා.'

ජානුන්ට පුදුමයි.ඉතින් අර මහල්ලා තමාගේ දුවිලි වැකුණු ලෝගුව,බොරු සුදු රැවුල ගලවලා කෙලින් හිටගත්තා.ජානුන් ඔහු කවුද කියල වටහාගත්තේ එතකොට.

'දෙවියනේ...කාසීර් රජතුමා' ජානුන් සහ ඔහුගේ මව එකපාරටම දණින් වැටිලා බිම බලාගත්ත.
කාසීර් රජතුමා ඊට පස්සේ කතාකලා.

'ජානුන් සහ ජානුන්ගේ මව.දෙදෙනාම නැඟී සිටින්න.මෙය ලොකු තරඟයක පළමු අදියර පමණයි.'


-මතු සම්බන්ධයි-