නව ලෝක රටාව

මම දැක්ක අර ගුරුවයෙක් හතේ පොත ගැන කිව්ව කතාවක්... 

 අවුරුදු තිහකට වගේ කලින් ඉස්කෝලෙක (මිශ්‍ර) අවුරුදු 17/18 කෙල්ලො කොල්ලො සෙල්ලම් කරනවා. දැන් හතේ අටේ උනුත් කෙලින්ම සීන් එකේ ඉන්නෙ. අපිට වැරදුණේ කොතනද කියල... 🤔🤔🤔 

ඒ කාලෙ නොහිටියටත් ගොලු හදවත වගේ කතාවක් කියෙව්ව ඔය 70 වගේ දශකයක මධ්‍යම පන්තිය ගැන අදහසක් ගන්න පුලුවන්. හැම දෙයක්ම වගේ පටන් ගන්නෙ 'ප්‍රේමය' මූලික කරගෙන. ඒ කිව්වෙ නිකන් කාමුකබවට වඩා එහාට ගියපු දෙයක් එතන තියනවා. ඔය කලුවරේ දාන සෙල්ලම් වල අඩුවක්, සංවෘත බවක් තියෙන්න ඇති. ඒත් ඒ ජීවිත අදට වඩා තෘප්තිමත්. ඒ සම්බන්ධකම් වුණත් දිගු කල් පැවතුණු ස්ථාවර ඒව. (ලෝකයේම 70 දශකයේ සංගීතය වගේ කලා ධාරාවක් විතරක් සැලකුවත් ඒ සමාජයේ දාර්ශනික ගැඹුර වටහාගන්න පුලුවන්) 

 මම හිතන්නෙ අද හැමදේම දුවන්නෙ මේ වෙළඳ සමාජෙක. මේ වෙළඳ සමාජෙ පැවතීමට මිනිස්සුන්ගෙ පරිභෝජනය ඇති අසීමාන්තික බව වැඩිවිම අනිවාර්‍ය අංගයක්. ඕනෙම ජරාවක් අමූලික බොරු කියල advertise වෙන එක සෑහෙන්න සාමාන්‍ය දෙයක් වෙලා. ඒ වගේම හැම අංගයක්ම, කලා මාධ්‍යයක් වුණත් හැදිල තියෙන්නෙ මේ පද්ධතිය පවත්වාගෙන යන්න. පද්ධතියට අනුගත වෙන්න බැරි හැමෝටම ඒ සඳහා බෙහෙත් කරල් තියනවා. (Beta blockers, antibiotics වල ඉඳන් SSRI, methylphenidate වගේ පරාසයක් දක්වා යන) ඉතින් අපේ සම්බන්ධකම් වල වටිනාකම් පවා හැදෙන්නෙ මේ පරිභෝජන පද්ධතියට අනුගත වෙන්න ලේසි විදිහට. මිනිහෙක්ට තව දුරටත් තව මිනිහෙක් එක්ක සෘජුව සම්බන්ධ වෙන එක වැදගත් නෑ. ඒක මේ අතේ තියන එකෙන් එහෙම වෙන එකට අවශ්‍ය අඩුව ඕනෙවටත් වඩා පුරවන්නෙ narcissistic ගතිය සහ addiction නිසා අලුත් disorders හඳුන්වාදෙමින්. ඉස්සර කාලෙ වගේ phone, electronic හදනකොට කල් පැවැත්ම ගැන තවදුරටත් හිතන්නෙ නෑ. මොකද ඉක්මණින්ම ඒක යාවත්කාලීන වෙනවා. ඊට වඩා හොඳ එකක් එනවා. ඉතින් අපේ සම්බන්ධකම් වලටත් ඒ සෙතේම තමා. අවශ්‍ය විදිහට උපරිම පරිභෝජනය අරගෙන ඒකට ගැලපෙන්නෙ නැත්තන් අත් ඇරල දානවා. මිනිස්සුත් නිකන් වෙළඳ භාණ්ඩ වෙලා. ඕනෙම සම්බන්ධයක් ගැන හිතනකොට වුණත් ලාභ අලාභ ගැන කැල්කියුලේෂන් එක තමා සාමාන්‍යයෙන් මුලින්ම ඔලුවට එන්නෙ. 

කාලෙකට කලින් ජපානෙ වැඩිහිටි ජනයා නොසලකා හරින මට්ටමකට සමාජය පත්වෙමින් සිටින බව ඔවුන්ට නිරීක්ෂණය වුණා. මේකට හේතුව පද්ධතියට ඉතාමත් හොඳින් මිනිසුන් අනුගත වී හිටපු එක. 5S පද්ධතියේ පළමු S එකෙන් අදහස් වන්නේ මොකක්ද කියන එක සලකලා බැලුවොත්, උත්තරේ තිබ්බෙ එතන...

( seiri - අනවශ්‍ය දෑ බැහැරකරන්න. වැඩකරන තැන ඇති කැඩී බිඳී ගිය tools, සුබ පැතුම් කාඩ්පත් වගේ sentimental අගයක් පමණක් ඇතිදේ) සිංගප්පූරුව වගේ රටකට ගියපු කෙනෙක් අවුරුදු තුනේ හතරේ ළමයින් වුණත් බස් එකකට නැග්ග ගමන් ටැබ් දිග ඇරගන්න හැටි දැකල ඇති. ඒ දියුණුවක්ද? (සිංගප්පූරුව අපේ දියුණුවට යොදාගන්න පූර්වාදර්ශය වෙන එක අහඹුවක් නොවේ.) 

 Wall-E එකේ මිනිසුන් මුහුණට හමුවෙන එකිනෙකා මඟ හැර තමන්ගෙ hooverපුටුවට ඈඳලා තියන digital තිරේ බලාගෙන තමා හැම දෙයක්ම කරන්නෙ. කොටින්ම වෙන කෙනෙක්ට කතාකිරීම පවා. මෙන්න මේ තිරයක් බිඳිල ගියාට පස්සෙ තමා ඒ මනුස්සය පලවෙනි වතාවට තරු පිරුණු අහස දිහා බලන්නෙ... තව මනුස්සයෙක් එක්ක පළමු වතාවට හරියට සම්බන්ධ වෙන්නෙ.

නව වසරේ ඔබට අහස දැකගැනීමට ඉස්පාසු වැඩියෙන් ලැබේවා.

හැමදාම ලෝකෙ තිබ්බෙ එකම විදිහ

ලෝකෙ පහළ වුණු විශාල අධිරාජ්‍යය තමා බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යය. ඒ තරම් යුරෝපෙ අග්ගිස්සක තිබ්බ දූපතක් ඉන්දියාව (පාකිස්තානය, බංග්ලාදේශය සමඟ) පවා පාලනය කරන්න හැකියාව තිබ්බා කිව්වම ලේසි පාසු කාරණයක් නෙවේ. විශේෂයෙන්ම සූවස් ඇළ හදන්න කලින්, පෙරදිගට යන්න දකුණු අප්‍රිකාවේ කුණාටු තුඩුව පහුකරන්න වුණු කාලෙක. 

 ඉතින් බ්‍රිතාන්‍යය තමන්ගෙ යටත් විජිත පාලනය සඳහා තාක්ෂණය වගේම මනෝ විද්‍යාවත් උපකාරී කරගත්තා. ඒ වගේම රට රටවලින් දැනුම අරගෙන/ පැහැරගෙන ඒව ක්‍රමානුකූලව සැකසුවා. තුවක්කු, බයිබල් සහ මත්පැන් කියන්නෙ ඔවුන්ගෙ ප්‍රාථමික හා මූලික යටත් කරගැනීමේ ආම්පන්න. නමුත් ජාතියක සම්පූර්ණයෙන්ම කොන්ද බිඳල දාපු එක තරමක ඉන්ටරෙස්ටිං කතාවක්. මොවුන්ගෙන් ලැබුණු දේවල් හැටියට අධ්‍යාපනය ප්‍රධානයි. මේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය හරහා තමා මොවුන් මුලු යටත් විජිතයම පාලනය කරේ. 

ඒ කිව්වෙ ලංකාවේ මොවුන්ගේ අධ්‍යාපනය හදාරපු එකෙක් සිම්බාබ්වේ වල සිවිල් සේවයේ අතෑරියනම් ඌට කිසිම අවුලක් නැතුව වැඩේ කරගෙන යන්න පුලුවන්. හැබැයි වැඩේ ඒ අධ්‍යාපනයේ වරප්‍රසාද හම්බෙන්නේ ක්‍රිස්තියානි ආගමිකයෙක් වුණොත් විතරයි. බ්‍රෝකර්ලට මේ ආගමිකත්වය නිසාම සමාජෙ ඉහලට යන්න ඔවුන් වැඩ සැලැස්සුවා ( ජේ. ආර්. සහ බන්ඩාරනායකලාගේ මුතුන් මිත්තන් වගේ.). ඉතින් මේ ක්‍රිස්තියානුන්ගෙ අමුතු ලයින් එකක් තියනවා, රජා/ රැජිණ තමා දේව කැමැත්ත අනුව දෙවියන්ගෙන් පසුව පාලනය කිරීමට අයිතිය ලැබෙන (right to rule) පුද්ගලයා. එතකොට රටක ස්වදේශික ඉහලම ස්ථරය ඒ තත්වෙ උං.


හැබැයි පාලනය කිරීමේ අවුලක්, මිනිස්සු නොසන්සුන් වෙන එක දැක්ක ගමන් මේ අධිරාජ්‍යවාදීන් කරන්නෙ තමන් බැඳල තියන ලණු එක එක ලිහල දාන එක. හරියට වායු බැලුමක් පහත්වෙනකොට ඒකෙ තියන බර බිමට දානව වගේ. එහෙම නැත්තන් වෙනස් ප්‍රශ්නයක් හදන එක. හරියට වාර්ගික නොරිස්සීමක් වගේ. ඒ වගේම වාර්ගිකත්ව වරප්‍රසාද ලබා දී තමන්ට සමස්තයෙන් එන පීඩනය විවිධ පැති වලට යවන්නත් ඔවුන් කටයුතු කළා. 

නීතිය හඳුන්වාදීමේ මූලික හේතුවත් එය තමන්ගේ පාලනය පහසු කරන එක. රා පෙරීම තහනම් කරල, ගංජ වැවීම අදටත් තහනම් වෙන්නෙ සීල් අරක්කු ප්‍රවර්ධනය වෙනුවෙන් කරපු ඒකෙන්ම තමා. නමුත් කාරණේ ඒක නෙවේ. 

මේ අධිරාජ්‍යවාදීන්ට සදාතනිකව අපි ණය බව, ඔවුන්ගේ පැමිණිම අපට වුණු හොඳම දේ බව පෙන්වන පිරිසක් ඉන්නවා. ඒත් මේ ලැබුණු දේවල් වලට හිලව් වන මහා මනුෂ්‍ය ඝාතන, හරියට වෙල්ලෙස්සේ කැරැල්ල මර්දනය කරන්න ගම් පිටින් ගිනි තිබ්බ ඒව, අවිහිංසා උද්ගෝෂණය/ හර්තාල් වලදි නිරායුධ මිනිසුන් ඉන්දියාවෙදි මරා දැමීම්, හියු නෙවිල්ලා සහ බෙල්ලා විසින් උස්සන ලද ශ්‍රේෂ්ඨ කලා නිර්මාණ වගේ දේවල් මේ කට්ටිය හිතාමතාම මඟ අරිනවා. යටත් විජිතවාදීන් කරපු හොඳ දේවල් තියනවා, හැබැයි ඒවත් පාලනයේ පහසුව සඳහා කරන්න වුණු දේවල්. ඉතින් එතකොට තරාදියකට දැම්මනම් යට යන්නෙ යහපත් දේවල්ද??? 


 ලෝකෙම ධනවාදයෙන් ගිනි ගන්න යනකොට පරිභෝජනවාදයේ ගුණ කියල ඒක වෙනුවෙන් දිවි හිමියෙන් පෙනී ඉන්න අයත් බොහෝවිට් යටත් විජිතවාදීන්ට නමස්කාර කරන කට්ටියම තමා. ධනවාදයත් මිනිස්සුන්ගෙ ඇතිවන ප්‍රතිවිරෝධීතාවය අඩු කරන්න අර වගේ විවිධ ලණු පටවල් ලිහනව. අලුත් ලණුවක් බඳිනව (minimum wage, working hours වගේ) . හැමඑකකම හොඳ දේවල් තියනව තමා. ඒත් එහෙම කියල &ක දෙන්න ඕනෙ නෑනෙ, පෝස්ට් එකක් දැක්ක ගමන් ධනවාදෙ වෙනුවෙන් දිවි හිමියෙන් පෙනී ඉන්න තරම්... ඒ වගේම ලෝකය මුහුණ පාන්න යන බැරෑරුම් පාරිසරික අර්බුදයක කට ළඟටම ඇවිල්ල ඉන්න මේ වෙලාවෙ, ඒකට මඟහරින්න ඔය ලබ්බෙ ධනවාදයවත් දියුණුවටවත් හැකියාවක් ලැබිල නෑ. ඉහලම ස්ථරයක් රකින, ඉහලම ස්ථරයක පැවැත්ම වෙනුවෙන් ධනවාදෙ හැමදාම තිබ්බ. ඒකෙ නම විතරයි කාලෙන් කාලෙට වෙනස් වුණේ.